ລົມພັດຜ່ານ ກ້ານພ້າວໄຫວ ໄກວຕາມລົມ
ພາໃຫ້ຄິດ ເຖິງອາດີດ ເຄີຍສຸກສົມ
ຢືນຕາກລົມ ຍາມຝົນຫລັ່ງ ຄັ້ງກ່ອນນັ້ນ...
ສອງເຮົາຢືນ ຕອນສາຍຝົນ ຫລົ່ນຈາກຟ້າ
ແນບກາຍຍາ ຫາຫຍັງທຽບ ປຽບບໍ່ປານ
ເໝືອນມີພຽງ ເຮົາສອງຄົນ ບົນສະຫວັນ
ຄວາມຮັກຫວານ ຈານນໍ້າຝົນ ລົ້ນຫລັ່ງໄປ...
ແຕ່ວັນນີ້ ບໍ່ມີເຈົ້າ ເຝົ້າໂສກສັນ
ຄິດເຖິງວັນ ນັ້ນຜ່ານມາ ພານ້ອຍໃຈ
ຝົນຕົກມາ ບໍ່ຢັ້ງຢຸດ ສຸດຫວັ່ນໄຫວ
ສຸດຄ້ອຍໃຈ ຕ້ອງຮ້ອງໄຫ້ ກາງສາຍຝົນ....
